ایمپلنت اندوستئال
در این نوشته می خوانید:
هنگامی‌که دندان دچار پوسیدگی شدید شود، گاهی ترمیم آن ممکن نبوده و نیاز است که دندان کشیده شده و از روشی برای جایگزینی آن استفاده شود. دلایل دیگری مانند ضربه شدید نیز میتواند باعث از دست دادن دندان شده که ایمپلنت بهترین روش جایگزینی دندان از دست رفته خواهد بود. دو نوع ایمپلنت بر اساس نحوه کاشت در فک وجود دارد که به نام‌‌های ساب پریوستال و اندوستئال معروف هستند. ایمپلنت اندوستئال رایج‌ترین نوع ایمپلنت است. ایمپلنت اندوستئال بر‌خلاف ساب پریوستال که در استخوان فک کاشته نمی‌شود؛ در زیر لثه و داخل استخوان قرار خواهد گرفت. این ایمپلنت با مراقبت مناسب به صورت مادام‌العمر در دهان بیمار قرار می‌گیرد.
ایمپلنت اندوستئال چیست؟
ایمپلنت اندوستئال با نام اندوسئوز نیز شناخته می‌شود، از جنس تیتانیوم و در بعضی موارد سرامیکی بوده و شامل سه بخش ایمپلنت، اباتمنت و پروتز ایمپلنت است. ایمپلنت شکلی پیچ مانند دارد و در نقش ریشه مصنوعی برای دندان جایگزین عمل خواهد کرد. اباتمنت در داخل آن قرار گرفته و به روکش ایمپلنت متصل خواهد شد. در نهایت ساختار ایمپلنت به شکلی پیچ مانند خواهد بود که از لثه بیرون زده تا روکش روی آن قرار گیرد.
ایمپلنت اندوستئال
بخش‌های مختلف ایمپلنت اندوستئال در تصویر نشان داده شده که از چپ به راست شامل: ایمپلنت، اباتمنت و روکش یا پروتز دندان است.
مراحل ایمپلنت اندوستئال
اولین قدم تشخیص متخصص جراحی لثه و کاشت ایمپلنت این خواهد بود که آیا بیمار کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت اندوستئال است یا خیر. عارضه و روش درمان باید توسط متخصص تایید شود. در جلساتی که بیمار با دندانپزشک معالج خود خواهد داشت، فرایند ایمپلنت به‌طور کامل بررسی شده و هزینه آن نیز تعیین میگردد. سپس مراحل زیر به ترتیب انجام می‌شود:
قرارگیری ایمپلنت
پس از بی‌حس کردن موضع، جراح، لثه را شکافته تا استخوان فک آشکار شود. سپس حفره‌هایی با دریل دندانپزشکی ایجاد کرده و ایمپلنت را در عمق استخوان قرار می‌دهد.
پس از این جراحی بیمار معمولا حالات زیر را تجربه خواهد کرد:
- ورم در ناحیه لثه و صورت
- کبودی لثه و پوست صورت
- احساس ناراحتی در دهان
- خونریزی لثه
پس از این جراحی، متخصص کاشت ایمپلنت، توضیحاتی در مورد نحوه مراقبت از سلامت دهان و دندان در دوران بهبودی به بیمار خواهد داد. همچنین امکان دارد مسکن و آنتی بیوتیک‌هایی توسط دندانپزشک تجویز گردد. باید توجه داشت که در دوران بهبودی پس از جراحی اولیه، تا مدت یک هفته تنها غذاهای نرم مصرف شود.
یک پارچگی استخوانی (osseointegration)
استخوان فک در طی فرایندی که به یک پارچگی استخوانی شناخته می‌شود، به درون ایمپلنت رشد خواهد کرد. این مرحله از 2 تا 6 ماه زمان می‌برد تا رشد کافی استخوان جهت ایجاد پایه‌ای قوی برای دندان جدید، صورت پذیرد.
جایگذاری اباتمنت
زمانی‌که مرحله تشکیل استخوان به حد مطلوبی رسد، جراح دندانپزشک مجددا لثه را شکافته و اباتمنت را به ایمپلنت متصل خواهد کرد. اباتمنت قطعه‌ای از ایمپلنت بوده که تا بالای لثه امتداد یافته و روکش (دندان مصنوعی که همانند دندان طبیعی جلوه می‌کند) به آن اتصال می‌یابد. در بعضی از شیوه‌های درمان، اتصال اباتمنت به ایمپلنت در طی جراحی اول انجام می‌شود و در نتیجه نیازی به جراحی دوم نخواهد بود. دندانپزشک ، در مورد این‌که کدام روش برای بیمار مناسب‌تر است، تصمیم گیری می‌کند.
قرارگیری پروتز ایمپلنت
تقریبا دو هفته پس از جایگذاری اباتمنت و بهبود لثه، متخصص برای ساخت روکش ایمپلنت، قالب‌گیری می‌کند. پروتز نهایی، میتواند به دو حالت ثابت یا متحرک باشد که این مسئله بیشتر به انتخاب بیمار بستگی خواهد داشت.
ایمپلنت اندوستئال
کاندیدای مناسب ایمپلنت اندوستئال چه کسانی هستند؟
متخصص کاشت ایمپلنت تصمیم خواهد گرفت که آیا ایمپلنت اندوستئال انتخاب مناسبی برای بیمار است یا خیر. علاوه بر بی‌دندانی، سایر ویژگی‌ها که یک شخص را برای ایمپلنت اندوستئال کاندیدایی مناسب می‌کند به این قرار خواهد بود:
- سلامت عمومی بالا
- سلامت دهانی
- بافت لثه سالم (رنج نبردن از بیماری پیوره یا بیماری بافت‌ها اطراف دهان)
- آرواره کاملاً تکامل یافته
- وجود استخوان کافی در فک
- عدم تمایل به استفاده از دندان مصنوعی
- عدم استفاده از دخانیات حاوی تنباکو
علاوه بر این ویژگی‌ها شخص باید خود را برای تعهد به درمانی چند ماهه آماده کرده و در میان راه درمان را رها نکند. اکثر این زمان به انتظار برای بهبود کامل استخوان فک و رشد استخوان جدید در آن خواهد گذشت تا پس از آن ادامه فرایند انجام شود. اگر بیماری شاخصه‌های بالا را نداشته باشد، دندانپزشک، پیش از شروع فرایند ایمپلنت اندوستئال یکی از روش‌های درمانی زیر را برای آمادگی کاشت آن، انجام می‌دهد:
- تقویت استخوان: در این روش به بازیابی یا تقویت استخوان با استفاده از فاکتور‌های رشد پرداخته می‌شود.
- گسترش بافت استخوانی: بافت پیوندی استخوان تقویت شده و آماده فرآیند ایمپلنت میگردد.
- تقویت سینوس: استخوان در زیر سینوس اضافه شده که به نام لیفت سینوس نیز شناخته می‌شود.
این سه فرایند، روش درمانی برای تقویت و بزرگ‌تر شدن استخوان فک هستند. پس از طی این مراحل، استخوان برای قرارگیری ایمپلنت اندوستئال آماده خواهد بود.
مراقبت از ایمپلنت اندوستئال چگونه است؟
در اغلب موارد و در صورت مراقبت صحیح، ایمپلنت اندوستئال مادام‌العمر بوده و همانند دندان طبیعی جلوه خواهد کرد. برای این‌که فرایند درمان موفقیت‌آمیز باشد بیمار همواره باید مراقبت‌ها ذیل را از دندان تازه خود انجام دهد:
- مسواک زدن مرتب روزانه و استفاده از دهانشویه
- هر 6 ماه یکبار مراجعه به دندانپزشک
- توقف سیگار کشیدن
- افزایش کلسیم بدن برای تقویت استخوان با مصرف خوراکی‌های حاوی کلسیم بالا مانند شیر، ماست، پنیز، بروکلی و پرتقال
- از مصرف خوراکی‌های مضرر برای دندان مانند یخ و شکلات تا حد امکان اجتناب گردد.
ایمپلنت اندوستئال
مسواک زدن مرتب و نخ کشیدن دندان پس از انجام ایمپلنت الزامی است
جایگزین‌ها روش درمانی اندوستئال
ایمپلنت اندوستئال میتواند زیبایی لبخند بیمار را به او بازگرداند، اما این روش درمانی برای همه افراد مناسب نخواهد بود، جایگزین‌هایی برای ایمپلنت اندوستئال وجود دارند. دندانپزشک متخصص ایمپلنت و پروتز‌های درمانی، با توجه به شاخصه‌های هر بیمار به او روش جایگزین دندان مناسب را پیشنهاد خواهد کرد.
ایمپلنت ساب پریوستال
بر خلاف ایمپلنت اندوستئال که در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد، نوع ساب پریوستال، در بالای استخوان کاشته می‌شود. به همین دلیل این ایمپلنت با نام ساب پریوستال (روی استخوان) شناخته شد. محل قرارگیری این ایمپلنت، در زیر پریوستوم (لایه نازکی بین لثه و استخوان) است. در استفاده ایمپلنت ساب پریوستال، به دلیل قرارگیری آن روی استخوان، میزان استخوان موجود یا شکل فک اهمیتی نخواهد داشت. دوره درمان پس از جراحی در این نوع ایمپلنت نیز نسبت به ایمپلنت اندوستئال به‌طور معمول کوتاه‌تر خواهد بود.
ایمپلنت اندوستئال
بریج دندان
در مواردی که یک یا تعدادی از دندان های فرد در فاصله بین دو دندان از دست رفته باشد، در این صورت میتواند از پل دندانی یا بریج برای پر کردن این فضای خالی استفاده نمود. بریج دندانی از دندانهای کناری به عنوان تکیه گاه استفاده کرده و مشکل بی دندانی فرد را برطرف مینماید.
بریج دندان
پروتز پارسیل
در زمان‌های قدیم از دندان مصنوعی برای جایگزینی دندان بسیار استفاده می‌شد، اما لازمه استفاده از آن، کشیدن یا افتادن تمام دندان‌ها بود. جهت استفاده از پروتز پارسیل (PD) نیازی به وجود این مسئله نیست. اگر بیمار تعدادی از دندانهای خود را از دست داده باشد، این روش جایگزینی دندان توسط دندانپزشک به او پیشنهاد خواهد شد.
پروتز پارسیل به حالت ثابت و متحرک بوده که بنابر تصمیم بیمار و تشخیص دندانپزشک نوع آن انتخاب می‌شود. دندانهای مصنوعی روی پایه‌ای که شباهت رنگی زیادی به لثه دارد، به یکدیگر متصل شده و گیره‌های فلزی پروتز پارسیل را در دهان متسحکم می‌کنند. همچنین از روکش برای طبیعی‌تر جلوه کردن رنگ دندانهای پروتز پارسیل می‌توان استفاده کرد.
ایمپلنت اندوستئال
سوالات متداول
- چگونه متوجه شویم که ایمپلنت اندوستئال برای ما مناسب است؟
استفاده از این روش درمان، نیازمند وجود شاخصه‌هایی در بیمار خواهد بود. بهترین راه برای آگاهی نسبت به این موضوع مراجعه به متخصص جراحی لثه و ایمپلنت و مشورت با او است.
- اگر ایمپلنت اندوستئال برای بیمار مناسب نباشد، چه باید کرد؟
روش‌های جایگزین زیادی برای ایمپلنت اندوستئال همانند، ایمپلنت ساب پریوستال و بریج دندان وجود دارند که با توجه به سن و شرایط بیمار به او پیشنهاد خواهند شد.
- ایمپلنت‌ها اندوستئال نیاز به مراقبت خاصی دارند؟
بله، برای افزایش عمر ایمپلنت اندوستئال، نیاز به مراقبت‌هایی همچون مسواک و نخ کشیدن مرتب دندان‌ها و مراجعه دو بار در سال به دندانپزشک وجود خواهند داشت.
ایمپلنت اندوستئال
جمع بندی
بی‌دندانی در تمام سنین به دلایل مختلفی چون پوسیدگی یا تروما یا مشکلات ژنتیکی رخ داده و میتواند یکی از بزرگ‌ترین معضلات هر شخصی باشد. علاوه بر از دست دادن کارایی دندان در خوردن و جویدن غذا، زیبایی صورت و لبخند نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. ایمپلنت میتواند بهترین روش جایگزینی دندان از دست رفته باشد. ایمپلنت اندوستئال رایج‌ترین نوع این روش بوده که توسط اکثر متخصصان استفاده می‌شود. در این روش ساختار ایمپلنت در داخل استخوان فک قرار گرفته و با عبور اباتمنت آن از لثه، پروتز که دندان جدید بیمار است، به آن اتصال می‌یابد. در صورت نبود ویژگی‌های لازم، درمان‌های دیگری را دندانپزشک متخصص پیشنهاد خواهد داد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.