مشکلات احتمالی ایمپلنت های دندانی
در این نوشته می خوانید:
- خرابی زودهنگام و دیرهنگام ایمپلنت های دندانی
- چه عواملی در موفقیت پروسه کاشت ایمپلنت تاثیر دارند؟
- 1. بیماری لثه
- 2. کشیدن سیگار
- 3. استخوان فک ناکافی
- 4. اختلالات و بیماری ها
- 5. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
- 6. تجربه کم دندانپزشک جراح فک
- برنامه ریزی های قبل از پروسه کاشت ایمپلنت
- خرابی و مشکلات زودهنگام ایمپلنت های دندانی
- مشکلات و خرابی دیرهنگام ایمپلنت دندانی
- مراقبت های پیشگیری کننده
- روش های جایگزین ایمپلنت دندان
- آمادگی به عنوان بهترین راه پیشگیری
خرابی زودهنگام و دیرهنگام ایمپلنت های دندانی
ایمپلنت دندانی (dental implant)، قطعه ای فلزی است که طی عمل جراحی در داخل استخوان فک قرار می گیرد و به عنوان تکیه گاهی برای دندان مصنوعی عمل می کند. پس از این که ایمپلنت در سر جای خود محکم شد، دندان مصنوعی بر روی آن قرار داده می شود.
جایگذاری ایمپلنت دندانی معمولا درمان موفقی است اما برخی افراد ممکن است دچار مشکلاتی شوند. تخمین زده شده است که حدود 5 تا 10 درصد از ایمپلنت های دندانی، پس از مدتی کوتاه و یا پس از گذشت چندین سال دچار اختلال می شوند. اگر تصمیم دارید جراحی کاشت ایمپلنت را انجام دهید، بهتر است نکاتی را در مورد مشکلات و پیچیدگی های احتمالی ناشی از آن بدانید.
چه عواملی در موفقیت پروسه کاشت ایمپلنت تاثیر دارند؟
عوامل متعددی در موفقیت پروسه ایمپلنت گذاری، نقش ایفا می کنند؛ مانند:
1. بیماری لثه
داشتن لثه هایی سالم، برای انجام جراحی کاشت ایمپلنت لازم است و در صورت ابتلا به بیماری لثه نمی توانید این پروسه را انجام دهید. بیماری لثه عفونتی است که می تواند به لثه ها و استخوان فک آسیب وارد کند. اگر بیماری به موقع درمان نشود، امکان دارد عفونت به اطراف ایمپلنت گسترش پیدا کند و مشکلاتی را برای دندان مصنوعی به وجود آورد. بنابراین توصیه می شود که قبل از گذاشتن ایمپلمنت به دندانپزشک مراجعه و بیماری لثه را درمان کنید.
2. کشیدن سیگار
از آن جایی که کشیدن سیگار جریان خون به لثه ها را کاهش می دهد، ممکن است اختلالاتی را برای ایمپلنت دندانی ایجاد کند. برای مثال در افراد سیگاری، بهبودی پس از جراحی کاشت ایمپلنت دیر تر اتفاق می افتد. احتمال این که ایمپلنت دندان فردی که سیگار می کشد، دچار مشکل شود، حدود 20 درصد است.
البته، کشیدن سیگار بدین معنی نیست که شما فاقد شرایط لازم برای دریافت ایمپلنت هستید. اما برای داشتن نتیجه بهتر، توصیه می شود از یک هفته قبل از کاشت ایمپلنت، دیگر سیگار نکشید. همچنین، تا حداقل دو ماه پس از گذاشتن ایمپلنت بهتر است سیگار نکشید.
3. استخوان فک ناکافی
برلی موفقیت پروسه کاشت ایمپلنت، باید میزان استخوان فک کافی وجود داشته باشد. اگر به اندازه کافی استخوان سالم نباشد، جراح نمی تواند ایمپلنت را در دهان قرار بدهد. ممکن است به دلیل پوکی استخوان، استخوان فک دچار تحلیل شده باشد. در این اختلال، تراکم استخوان ها کاهش پیدا می کند و ضعیف می شوند. در این صورت، احتمال شکستگی نیز بیشتر است. بیماری لثه شدید هم می تواند باعث تجزیه و نابودی استخوان های داخل دهان شود.
4. اختلالات و بیماری ها
اگر بیماری خودایمنی دارید و یا به دیابت و رماتیسم مفاصل (rheumatoid arthritis) مبتلا هستید، احتمال خرابی ایمپلنت دندانی شما بیشتر است. این بیماری ها، سرعت بهبودی بدن را کاهش می دهند و در نتیجه، ایمپلنت با استخوان فک به خوبی ادغام نمی شود.
مصرف برخی دارو ها نیز می تواند برای ایمپلنت دندانی مشکل ایجاد کند. به همین دلیل، بهتر است قبل از مصرف دارو ها، با دندانپزشک متخصص کاشت ایمپلنت مشورت کنید. تحقیقات نشان داده اند که دارو های مربوط به سوزش معده، رشد استخوان ها را کاهش می دهند و در نتیجه، ایمپلنت دندانی به خوبی با استخوان فک ادغام نمی شود. دارو های ضدافسردگی نیز، می توانند چنین اثری داشته باشند.
5. عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
رعایت بهداشت دهان و دندان پس از کاشت ایمپلنت، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. اگر به خوبی از دندان هایتان مراقبت نکنید، مشکلات زیادی برای ایمپلنت به وجود می آید.
6. تجربه کم دندانپزشک جراح فک
موفقیت پروسه ایمپلنت گذاری به میزان تجربه دندانپزشک جراح فک بستگی دارد. دندانپزشک ماهر می داند که به دقیقا به کاشت چند ایمپلنت دندانی نیاز است. این مسئله بسیار مهم است؛ چراکه کم بودن تعداد ایمپلنت ها باعث می شود فشار بیشتری به آن ها وارد شود و احتمال خراب شدن آن ها بیشتر می شود.
به علاوه، جراح ماهر بدون این که به بافت لثه آسیبی وارد کند، ایمپلنت را در استخوان فک قرار می دهد. بنابراین توصیه می شود که برای کاشت ایمپلنت های دندانی، به دندانپزشکی با تجربه و خبره مراجعه نمایید.
برنامه ریزی های قبل از پروسه کاشت ایمپلنت
قبل از گذاشتن ایمپلنت دندانی، دندانپزشک دهان و دندان هایتان را به طور کامل معاینه می کند و میزان سلامت لثه ها و استخوان هایتان را می سنجد. دندانپزشک متخصص، عکس های رادیوگرافی دهان شما را بررسی می کند و سپس تصمیم می گیرد که بهترین موقعیت برای کاشت ایمپلنت، کجاست.
همچنین، دندانپزشک باید در جریان سوابق پزشکی و دندانپزشکی شما قرار بگیرد. بنابراین، اگر به بیماری مبتلا هستید یا داروی خاصی مصرف می کنید، به او اطلاع دهید. دندانپزشک نباید بدون انجام مراحل ذکر شده، کاشت ایمپلنت را انجام دهد.
اگر بدون انجام معاینات دقیق، کاشت ایمپلنت انجام شود، امکان دارد ایمپلنت در مکان صحیح قرار داده نشود و فشار زیادی به آن وارد شود. در این حالت، امکان دارد باکتری های هوازی در اطراف ایمپلنت تجمع پیدا کنند و باعث بروز عفونت یا آبسه شوند. همچنین با انجام معاینات، دندانپزشک متوجه مشکلات دندانی که ممکن است برای ایمپلنت زیان داشته باشند، می شود. برای مثال، ممکن است قبل از گذاشتن ایمپلنت، نیاز به بالا بردن سینوس باشد.
خرابی و مشکلات زودهنگام ایمپلنت های دندانی
مشکلات ایمپلنت دندانی، ممکن است خیلی زود یا پس از گذشت سال ها خود را نشان دهند. در مواردی، ایمپلنت در همان ماه های اول دچار مشکلاتی می شود. به یاد داشته باشید که کمی احساس درد و ناراحتی، پس از انجام جراحی کاشت ایمپلنت طبیعی است. اما در صورتی که با گذشت زمان، از شدت درد کاسته نشد، بهتر است دندانپزشک خود را در جریان قرار دهید. پس از جراحی ایمپلنت گذاری، بهبودی کامل بین 3 تا 6 ماه طول می کشد.
همانطور که گفته شد، احساس درد و ناراحتی پس از انجام جراحی طبیعی است. اما در صورت مشاهده موارد زیر بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید:
عفونت در محل کاشت ایمپلنت
عفونت ممکن است حین انجام جراحی یا پس از آن، بروز پیدا کند. ابتلا به بیماری های خود ایمن، کشیدن سیگار و عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، احتمال عفونت را بالا می برند.
جابه جایی بسیار مختصر ایمپلنت
اگر ایمپلنت محکم در جای خود قرار نگرفته باشد، ممکن است به میزان بسیار کمی جابه جا شود. به طور معمول، ابتدا ایمپلنت در استخوان فک قرار می گیرد و به تدریج با استخوان ادغام می شود. سپس، دندان مصنوعی بر روی ایمپلنت قرار داده می شود. اما در مواردی، جراح بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت، دندان مصنوعی را روی آن می گذارد. بدین صورت، پروسه ایمپلنت گذاری کوتاه تر می شود. البته، فشار بیشتری به ایمپلنت وارد می شود و ممکن است دچار مشکل شود.
استخوان فک ناکافی
اگر استخوان سالم به اندازه ای وجود نداشته باشد که ایمپلنت در آن محکم قرار بگیرد، ایمپلنت دچار مشکل و خرابی می شود. در این حالت، ایمپلنت به خوبی با استخوان ادغام نمی شود.
واکنش حساسیت (آلرژی)
اگر به فلز تیتانیوم حساسیت دارید، ممکن است به برخی ایمپلنت های دندانی واکنش نشان دهید. برخی ایمپلنت ها از جنس تیتانیوم هستند. از علائم آلرژی می توان به ورم و از دست دادن حس چشایی اشاره کرد. باید دندانپزشک جراح را در جریان حساسیت های خود قرار دهید.
عدم پیروی از دستورالعمل های دندانپزشک
بسیار مهم است که به دستورالعمل های دندانپزشک عمل کنید. پیروی از توصیات دندانپزشک، احتمال بروز مشکلات و خرابی ایمپلنت را کاهش می دهد. برای مثال بهتر است غذا های نرم را در رژیم غذایی خود قرار دهید، بهداشت دهان را رعایت کنید و از خوردن آبنبات های سفت بپرهیزید.
مشکلات و خرابی دیرهنگام ایمپلنت دندانی
امکان دارد جراحی کاشت ایمپلنت موفقیت آمیز باشد، اما پس از گذشت چندین سال، مشکلاتی بروز پیدا کنند. از مشکلاتی که در بلند مدت برای ایمپلنت های دندانی ایجاد می شود، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ممکن است در زمان کاشت ایمپلنت، اعصاب یا بافت های اطراف آسیب ببینند. از جمله نشانه های مربوط به آسیب اعصاب می توان به بی حسی، سوزن سوزن شدن زبان، لب ها، لثه ها و صورت اشاره کرد.
- عدم پذیرش اجسام خارجی به ندرت رخ می دهد. اما امکان دارد بدن شما، ایمپلنت را نپذیرد. از علائم عدم پذیرش اجسام خارجی می توان به درد، ورم، تب و لرز اشاره کرد.
- ایمپلنتی که در فک بالا قرار می گیرد، ممکن است وارد فضای سینوس ها شود.
- آسیب به محل جایگذاری ایمپلنت ممکن است باعث شل شدن آن شود.
برای کاهش احتمال بروز مشکلات، باید بهداشت دهان و دندان را رعایت کرد تا دندان ها، لثه ها و ایمپلنت های دندانی سالم باقی بمانند. توصیه می شود که حداقل روزی 2 بار مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. همچنین، باید به طور منظم برای انجام چکاپ به دندانپزشک مراجعه نمایید.
نشانه های خرابی ایمپلنت دندانی چیست؟
از نشانه های مشکلات و خرابی زودهنگام یا دیرهنگام ایمپلنت، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دشواری در جویدن
- التهاب لثه ها
- عقب رفتن لثه ها
- ورم کردن لثه ها
- شل شدن ایمپلنت یا دندان مصنوعی
- درد یا ناراحتی زیاد در محل کاشت ایمپلنت
مراقبت های پیشگیری کننده
با اینکه برخی از مشکلات ایمپلنت های دندانی قابل پیشگیری نیستند، می توانید با رعایت برخی نکات احتمال بروز این اختلالات را کاهش دهید:
- با دقت از ایمپلنت های دندانی مراقبت کنید. هر روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و از دهانشویه ها استفاده کنید.
- هر شش ماه، به دندانپزشک مراجعه نمایید.
- سیگار را ترک کنید.
- برای داشتن استخوان های محکم، به اندازه کافی کلسیم مصرف کنید. می توانید مکمل های خوراکی یا غذاهای غنی از کلسیم را در رژیم غذایی خود قرار دهید. مواد غذایی مانند شیر، ماست، بروکلی، پرتقال و پنیر، منابع خوبی برای کلسیم هستند.
- اگر دندان هایتان را بر هم می فشارید، با دندانپزشک خود در مورد استفاده از محافظ دهان (mouth guard) مشورت کنید.
- بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت، جایگذاری دندان مصنوعی را انجام ندهید.
- از عاداتی که برای دندان ها مضر هستند، بپرهیزید؛ مانند خوردن یخ و آبنبات های سفت
روش های جایگزین ایمپلنت دندان
کاشت ایمپلنت های دندانی، زیبایی لبخند را چند برابر می کند. اما، انجام این پروسه برای همه افراد مناسب نیست. از جمله روش های جایگزین گذاشتن ایمپلنت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بریج دندانی (dental bridge)
بریج دندانی، یک نوع پروتز برای دندان ها است که جای دندان های خالی را پر می کند. این روش ممکن است برای نوجوانانی که هنوز در حال رشد هستند، مناسب نباشد. انواع مختلفی از بریج های دندانی وجود دارد:
بریج رزین باند (resin-bonded bridge)
نام دیگر آن بریج مریلند است و از یک دندان مصنوعی به همراه بال هایی در دو طرف، تشکیل شده است. بال ها به وسیله رزین به دندان های دو طرف متصل می شوند و بدین ترتیب، جای خالی دندان از دست رفته پر می شود. در این روش، نیازی به تراشیدن دندان ها نیست.
بریج سنتی و مرسوم (traditional bridge)
بریج سنتی نیز از دندان های طبیعی به عنوان نگه دارنده دندان مصنوعی استفاده می کند. در این مورد، روی دندان های دو طرف بریج، روکش قرار می گیرد. به همین دلیل، این نوع از بریج از استحکام بیشتری نسبت به بریج رزین باند برخوردار است.
بریج یک طرفه یا کانتی لور (cantilever bridge)
در این نوع بریج، دندان مصنوعی فقط از یک طرف به دندان های دیگر متصل می شود. سایر ویژگی های آن مانند بریج سنتی است.
دنچر های پارسیل متحرک (removable partial dentures)
دنچر های پارسیل، یکی دیگر از روش های درمانی جایگزین ایمپلنت هستند و هزینه کمتری هم دارند. در دنچر پارسیل (partial denture)، یک یا چند دندان بر روی یک پایه پلاستیکی که به رنگ لثه است، قرار می گیرند. گذاشتن دنچر در دهان مانند گذاشتن ریتینر (retainer) است. اگر همه دندان ها از دست رفته باشند، باید از دنچر های کامل استفاده کرد.
آمادگی به عنوان بهترین راه پیشگیری
کاشت ایمپلنت دندان در اکثر موارد موفقیت آمیز است اما عوامل متعددی می توانند باعث ایجاد مشکل در آن ها شوند. بسیار مهم است که از خطرات و مشکلات احتمالی آگاه باشید تا بتوانید قدم هایی در مسیر پیشگیری بردارید. اگر لثه ها یا استخوان فک شما دچار مشکلی شده اند، در اسرع وقت نسبت به درمان آن ها اقدام کنید. برای درمان های تخصصی، به دندانپزشکی ماهر و با تجربه مراجعه کنید. توجه داشته باشید که چه قبل از جراحی کاشت ایمپلنت و چه پس از آن، رعایت بهداشت دهان و دندان اهیمت بسیاری دارد.
پاسخ دهید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.