روش های مختلف پر کردن فضای خالی میان دندان ها

فاصله و فضای خالی میان دندان ها بسیار رایج است و معمولا جای نگرانی ندارد. در کودکان با رشد دندان ها، بیشتر فضاهای خالی پس از مدتی بسته می شوند. اما برخی از این فاصله ها باقی می مانند.

عوامل مختلفی می توانند میان دندان ها فاصله ایجاد کنند. در مواردی، اندازه فک بزرگ تر از دندان ها است و در نتیجه دندان ها از یکدیگر فاصله می گیرند. بیماری لثه، افتادن دندان ها و عادت های بچگی مثل مکیدن انگشت شست نیز می توانند بین دندان ها فاصله به وجود بیاورند.

صرف نظر از اینکه فاصله میان دندان های شما زیاد است یا کم، ممکن است اعتماد به نفس شما ضربه بخورد و به دنبال برطرف کردن این مشکل دندانی باشید. راه حلی واحدی برای بستن فضاهای خالی وجود ندارد. برای انتخاب بهترین روش باید با دندانپزشک خود مشورت کنید.

در ادامه روش های رایج پر کردن فضای میان دندان ها آورده شده است:

بریس دندانی

بریس دندانی، با فشار تدریجی که به دندان ها وارد می کند، باعث حرکت آن ها می شود. پس از مدتی، دندان ها به جایگاه صحیح خود می رسند و فضاهای خالی بسته می شوند. از بریس، برای بستن فواصل کوچک یا بزرگ میان دندان ها استفاده می شود. حتی در مواردی که افتادن یک دندان سبب ایجاد فضای خالی شده است، بریس می تواند فاصله به وجود آمده را به مرور زمان ببندد.

یکی از مزایای بریس این است که کل دهان را درگیر می کند و فقط موقعیت یک دندان را تغییر نمی دهد. بریس ها مزایای دیگری هم دارند. برای مثال، دندان های کج را صاف می کنند و غیر هم ترازی فک را برطرف می نمایند. بریس های دندانی انواع گوناگونی دارند:

• بریس فلزی عادی
• بریس سرامیکی
• بریس لینگوال
• بریس خود تنظیم شونده یا سلف لیگیت
• بریس اینویزیلاین (invisalign)

همه این بریس ها، به جز اینویزیلاین، دارای براکت هستند. برای بستن فواصل کوچک می توان از بریس های اینویزیلاین کمک گرفت. شما می توانید بریس اینویزیلاین را در هنگام خوردن و آشامیدن، از دهان خارج کنید. به علاوه، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با الاینر اینویزیلاین آسان تر است.

به یاد داشته باشید که الاینر اینویزیلاین قیمت بیشتری از سایر انواع بریس دارد. اینویزیلاین، بریس متحرک است؛ بنابراین امکان گم شدن آن ها وجود دارد. به علاوه، الاینر های اینویزیلاین راحتی کمتری نسبت به سایر بریس ها دارند.

پر کردن فاصله بین دندانی

ونیر ها (veneers)

گزینه دیگری برای از بین بردن فضاهای خالی میان دندان ها، ونیر ها هستند. در این پروسه، پوششی نازک به صورت اختصاصی برای دندان های شما ساخته می شود و دندان پزشک آن را بر روی دندان های شما می چسباند. ونیر ها مقاومت بالایی دارند و به راحتی نمی شکنند و لک نمی شوند. رنگ ماده استفاده شده در آن ها مشابه دندان های شما انتخاب می شود. از آن جایی که ونیر ها کمی بزرگتر از دندان های طبیعی هستند، می توانند فضا های خالی را پوشش دهند و از بین ببرند.

انواع مختلفی از ونیر وجود دارد؛ مانند ونیر کامپوزیت، ونیر پورسلین. حتی ونیر های متحرک نیز ساخته شده اند. از مزایای ونیر می توان به مقاومت در برابر لک شدن اشاره کرد. به علاوه، ونیر ها مشابه رنگ دندان های طبیعی هستند و احتمال شکستگی و ترک خوردن آن ها بسیار پایین است. از معایب ونیر می توان به گران قیمت بودن آن ها اشاره کرد.

پر کردن فاصله بین دندانی

باندینگ دندان

مشابه ونیر ها، برای باندینگ دندان ها (dental bonding) از ماده کامپوزیتی نرمی استفاده می شود که می تواند فضاهای خالی را پر کند. اما باندینگ دندان، پوششی نیست که بر روی دندان ها گذاشته شود. در عوض، دندانپزشک ماده نرم کامپوزیتی را مستقیما روی دندان های شما قرار می دهد و سپس به ماده به گونه ای شکل می دهد که فواصل خالی پوشانده شود.

کاموپوزیت به دندان ها می چسبد و زمانی که خشک می شود، درست مثل دندان های طبیعی به نظر می آید. مزیت باندینگ دندان، ارزان قیمت بودن آن است. اما باید توجه داشت که باندینگ، به اندازه ونیر محکم نیست. بنابراین امکان شکستگی، ترک خوردن و لک شدن آن وجود دارد.

طول عمر باندینگ به اندازه ونیر نیست. پس از باندینگ دندان ها، باید هر 5 تا 10 سال این پروسه را تکرار کنید.

پر کردن فاصله بین دندانی

ایمپلنت های دندانی

با این که بریس های دندانی می توانند فضای خالی ناشی از افتادن دندان را ببندند، این روش برای همه موارد کارساز نیست. اگر دندان خود را از دست داده اید و یا مجبور به کشیدن دندانتان شده اید، بسته به وضعیت دهان شما، دندانپزشک ممکن است ایمپلنت های دندانی را پیشنهاد کند.

ایمپلنت، ریشه ای مصنوعی است که می تواند دندان جایگزین را ثابت نگه دارد. در این پروسه، دندانپزشک طی جراحی، ریشه مصنوعی را درون استخوان فک قرار می دهد. پس از بهبودی کامل از جراحی انجام شده، دندانپزشک می تواند دندان مصنوعی را روی ایمپلنت قرار دهد.

مزیت ایمپلنت این است که دائمی است. البته ممکن است نیاز باشد هر 15 سال، دندان مصنوعی را عوض کنید. از معایب این روش می توان به هزینه بالای آن اشاره کرد. همچنین، این پروسه از زمان شروع تا پایان ممکن است چندین ماه طول بکشد.

پر کردن فاصله بین دندانی

آیا می توان فواصل بین دندان ها را در خانه و بدون کمک دندانپزشک، از بین برد؟

با اینکه ممکن است محصولاتی در بازار، به این منظور وجود داشته باشد، اصلا نباید از این روش ها استفاده کنید. تنها دندانپزشک می تواند این مشکل دندانی را به روش صحیح برطرف کند.

برخی افراد ادعا می کنند که با استفاده از بند های کشی کوچک توانسته اند فواصل میان دندان هایشان را از بین ببرند. کش ها باعث ایجاد فشار می شوند و با حرکت دادن دندان ها، فضای خالی را می بندند. اما نمی دانند که با انجام این کار چه ضرر و زیانی به دهان و دندان های خود وارد کرده اند. استفاده از این محصولات، می توان به لثه ها، استخوان فک و دندان ها آسیب برساند و یا حتی باعث از دست رفتن دندان ها شود.

گزینه مناسب برای شما کدام یک است؟

با کمک دندانپزشک می توانید تصمیم بگیرید که کدام روش برای شما مناسب تر است. در تصمیم گیری باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• علت ایجاد فاصله میان دندان ها
• اندازه فضای ایجاد شده
• وضعیت سلامت دندان ها
• بودجه ای که برای درمان در نظر گرفته اید

به طور کلی، بریس های دندانی برای بستن فواصل میان دندان ها گزینه مناسبی هستند؛ مخصوصا اگر بخواهید به صورت همزمان مشکلات دیگری را هم مانند غیر هم ترازی فک یا کج بودن دندان ها، برطرف کنید.

اگر فواصل میان دندان های شما کوچک است، ونیر می تواند گزینه مناسبی باشد. اگر هزینه گذاشتن ونیر برای شما زیاد است، می توانید باندینگ دندانی را انجام دهید. اگر فضا های خالی بزرگ باشند، ممکن است دندانپزشک به شما ایمپلنت دندانی را پیشنهاد دهد.

کلام آخر

فضای خالی میان دندان ها معمولا جای نگرانی ندارد و بیشتر از نظر زیبایی شناسی مشکل ایجاد می کند. خوشبختانه، روش های گوناگونی برای درمان این وضعیت وجود دارد. برای انتخاب روش مناسب، بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید. برای درمان این مشکل نباید از روش های خانگی استفاده کنید؛ چراکه باعث آسیب بیشتر به دندان ها، لثه ها و استخوان فک می شوند.